Informacja dotycząca zasad przyznawania dodatku mieszkaniowego

2005-01-07 1426
Art. czytany: 280 razy

Podstawa prawna
Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 roku o dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. Nr 71 poz.734 z późniejszymi zmianami/ reguluje zasady i tryb przyznawania, ustalania wysokości, finansowania i wypłacania dodatków mieszkaniowych.

Osoby ubiegające się o dodatek mieszkaniowy winny spełnić jednocześnie trzy warunki:

1. Tytuł prawny do lokalu

a) najemcy i podnajemcy lokali mieszkalnych
b) osoby mieszkające w lokalach mieszkalnych, do których przysługuje im spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego
c) osoby mieszkające w lokalach mieszkalnych znajdujących się w budynkach stanowiących ich własność i właściciele samodzielnych lokali mieszkalnych
d) inne osoby mające tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego i ponoszące wydatki związane z jego zajmowaniem
e) osoby zajmujące lokal mieszkalny bez tytułu prawnego, oczekujące na przysługujący im lokal zamienny albo socjalny


2. Dochód przypadający na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie trzech miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku nie przekracza
175% najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 125% w gospodarstwie wieloosobowym obowiązującej w dniu złożenia wniosku.
Jeżeli średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa jest wyższy od tej kwoty, a kwota nadwyżki nie przekracza wysokości dodatku mieszkaniowego, należny dodatek pomniejsza się o tę kwotę.

Dodatku mieszkaniowego nie przyznaje się, jeżeli jego kwota byłaby niższa niż 2% najniższej emerytury.


3. Normatywna powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego w przeliczeniu na liczbę
członków gospodarstwa domowego nie może przekraczać:
a) 35 m² - dla 1 osoby
b) 40 m² - dla 2 osób
c) 45 m² - dla 3 osób
d) 55 m² - dla 4 osób
e) 65 m² - dla 5 osób
f) 70 m² - dla 6 osób, a w razie zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym większej liczby osób dla każdej kolejnej osoby zwiększa się normatywną powierzchnię tego lokalu o 5 m².
Dodatek mieszkaniowy przysługuje, gdy powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego nie przekracza normatywnej powierzchni o więcej niż:
a) 30% albo
b) 50% pod warunkiem, że udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej tego lokalu nie przekracza 60%.
Normatywną powierzchnię powiększa się o 15 m², jeżeli w lokalu zamieszkuje osoba niepełnosprawna poruszająca się na wózku lub osoba niepełnosprawna, jeżeli niepełnosprawność wymaga zamieszkiwania w oddzielnym pokoju.


Do podstawy obliczania dodatku mieszkaniowego przyjmuje się wydatki w wysokości 90% naliczonych i ponoszonych przez wnioskodawcę wydatków.
Jeżeli lokal nie jest wyposażony w instalację doprowadzającą energię cieplną do celów ogrzewania, instalację ciepłej wody oraz instalację gazu przewodowego naliczane są ryczałty.


Wysokość dodatku mieszkaniowego łącznie z naliczonym ryczałtem nie może przekraczać 70% wydatków przypadających na normatywną powierzchnię zajmowanego lokalu mieszkalnego lub 70% faktycznych wydatków ponoszonych za lokal mieszkalny, jeżeli powierzchnia tego lokalu jest mniejsza lub równa normatywnej powierzchni.
Organ przyznający dodatek mieszkaniowy może odmówić jego przyznania, jeżeli w wyniku przeprowadzonego wywiadu środowiskowego ustali, że:

1) występuje rażąca dysproporcja pomiędzy niskimi dochodami wykazanymi w deklaracji o dochodach, a faktycznym stanem majątkowym wnioskodawcy, wskazującym, że jest on w stanie uiszczać wydatki związane z zajmowaniem lokalu mieszkalnego (domu jednorodzinnego) wykorzystując własne środki i posiadane zasoby majątkowe,

2)faktyczna liczba wspólnie stale zamieszkujących i gospodarujących z wnioskodawcą osób jest mniejsza niż wykazana w deklaracji o dochodach.




Informację przygotował: Edyta Lew


Autor dokumentu: Barbara Słowik