Informacje ogólne
Szkoła Podstawowa nr 3 w Łańcucie istnieje od 1904 roku.
Szkoła posiada własną bazę dydaktyczną, którą jest budynek przy ulicy 29 Listopada
o powierzchni użytkowej 2000 m2.
Patronem szkoły od 2001 roku jest 10 Pułk Strzelców Konnych.
W roku 2001 szkole nadano prawo posiadania sztandaru.
Organem prowadzącym jest Gmina Miasto Łańcut.
Nadzór pedagogiczny sprawuje Podkarpacki Kurator Oświaty.
Organami szkoły są:
- Rada Pedagogiczna,
- Rada Rodziców.
Kontakt:
Adres: Szkoła Podstawowa nr 3 ul. 29 Listopada 21; 37-100 Łańcut
Telefon/fax: (17) 225-24-34
E-mail: sp3lancut@poczta.onet.pl
Strona www: www.sp3.elancut.pl
Budynek szkoły:
W roku 1904 zorganizowano jednoklasową szkołę miejscową. Dwa lata później 2 maja 1906 Rada Gminy wydzieliła parcelę pod budowę nowej szkoły, która trwała w latach 1907 – 1910. 1 września 1911 roku rozpoczęto naukę systemem szkoły dwuklasowej w nowym budynku szkolnym. Lata 1962 -1964 to okres kolejnej rozbudowy. 13 grudnia 1964 roku rozpoczęto naukę w nowym budynku, który posiadał 7 sal lekcyjnych oraz salę gimnastyczną. Ponowna rozbudowa przypadła na lata 1976 - 1979, a po jej zakończeniu uzyskano 11 sal lekcyjnych, świetlicę i kuchnię. Modernizacji i rozbudowy budynku szkolnego: sali gimnastycznej, szatni, sal lekcyjnych, biblioteki dokonano w latach 1990 -1992. W związku z utworzeniem klasy integracyjnej w 1999 roku przystosowano budynek do potrzeb uczniów niepełnosprawnych ruchowo: podjazdy na zewnątrz i wewnątrz szkoły, łazienka, WC. Wymiana okien i drzwi przebiegała w latach 2005 – 2008. Remont kuchni
z zapleczem przeprowadzono w 2008 roku. W 2015 roku wyremontowana została biblioteka szkolna.
Obecnie:
Szkoła posiada:
- 14 sal lekcyjnych, w tym dwie sale wyposażone w komputery z dostępem do sieci
Internet;- pokój nauczycielski;
- salę gimnastyczną;
- salę do gimnastyki korekcyjnej;
- bibliotekę wraz z Internetowym Centrum Informacji Multimedialnej;
- gabinety: pedagoga/psychologa, logopedy, zajęć metodą Tomatisa, zajęć rewalidacyjno-kompensacyjnych, higieny szkolnej;
- Izbę pamięci;
- świetlicę z nowocześnie wyposażoną kuchnią;
- pokój kierownika i intendentki;
- sekretariat szkoły;
- gabinety: dyrektora i wicedyrektora;
- biuro głównej księgowej i kadrowej;
- pomieszczenie socjalne;
- pomieszczenie konserwatora;
- szatnie dla dzieci;
- archiwum;
- pomieszczenie z kserokopiarką.
Tereny zielone:
- powierzchnia;
- boisko do koszykówki;
- boisko do piłki ręcznej;
- bieżnie proste;
- bieżnie okólne;
- skocznia – 45 m2.
Ilość oddziałów i liczba dzieci uczęszczających w roku szkolnym 2015/2016
- ilość oddziałów: 16, w tym 3 oddziały integracyjne (uczniowie wymagający szczególnej
opieki ze względu na niepełnosprawność ruchową i intelektualną);
- ilość dzieci: 329 uczniów.
Kadra pedagogiczna szkoły to nauczyciele posiadający wysokie kwalifikacje i stale doskonalący swój warsztat pracy. Jesteśmy otwarci na problemy uczniów. Prowadzimy szeroką działalność profilaktyczną. Współpracujemy ze środowiskiem lokalnym i z zagranicą. W szkole panuje przyjazna, ciepła atmosfera. Klasy i korytarze są jasne, kolorowe i ukwiecone. Boisko i podwórze zadbane, zielone, ogólnie dostępne do późnych godzin.
Do dyspozycji uczniów:
- 14 sal lekcyjnych;
- sala gimnastyczna i sala do gimnastyki korekcyjnej;
- 2 nowoczesne pracownie komputerowe;
- biblioteka z czytelnią wyposażoną w Internetowe Centrum Informacji
Multimedialnej; - pedagog, psycholog i logopeda;
- świetlica i stołówka;
- zajęcia profilaktyczne;
- wyjazdy na basen;
- koła artystyczne, sportowe, przedmiotowe, np. matematyczne, ekologiczne,
informatyczne, historyczne, polonistyczne; - Szkolne Koło Caritas;
- zajęcia kompensacyjno-wyrównawcze, rewalidacyjne i terapii metodą Tomatisa;
- zajęcia umuzykalniające: Szkoła Muzyczna YAMAHA i Biuro Muzyczne „Wirtuoz”;
- wyjazdy do kina, teatru, Filharmonii;
- wycieczki szkolne;
- zespół taneczny „Iskierka”,
- Zespół wokalny „Dzieciaki w Trampkach”;
- półkolonia letnia.
Terapia Tomatisa:
W szkole prowadzone są zajęcia metodą Tomatisa. Terapia ta to trening słuchowy,
w którym poprzez specjalne oddziaływanie na narząd słuchu modyfikowany jest sposób słyszenia, a tym samym terapia działa pobudzająco na różne obszary kory mózgowej, przygotowując mózg do nowego, pożądanego rodzaju aktywności.
Celem metody Tomatisa jest wyeliminowanie tych przyczyn, ich problemów, które wynikają z zaburzonej uwagi słuchowej.
Na podstawie wyników testów opracowano programy terapeutyczne ściśle dostosowane do potrzeb dzieci. Dziecko poprzez specjalne słuchawki słucha materiału dźwiękowego, odpowiednio przetworzonego przez urządzenie zwane „elektronicznym uchem” – idealny model ludzkiego ucha. Ćwiczenia te odgrywają stymulującą rolę również wobec centralnego systemu nerwowego, a w szczególności kory mózgowej, która stanowi centrum procesów myślenia. Poprawa widoczna w wynikach badań nie przekłada się natychmiast, ani też w sposób automatyczny i w całej rozciągłości na diametralna zmianę koordynacji psychofizycznej dziecka. Do najczęściej obserwowanych należą: lepszy kontakt wzrokowy w rozmowie, lepsze rozumienie poleceń i przekazywanych treści, potrzeba kontaktu werbalnego, większa gotowość do podejmowania nowych rodzajów działań, większa aktywność, zainteresowanie praca na lekcjach i innych zajęciach, większa koncentracja i mniejsza męczliwość, mniej nieadekwatnych reakcji emocjonalnych, większa pewność siebie i otwarcie się na kontakt z innymi, lepsza koordynacja i precyzja ruchów w obrębie dużej motoryki, lepsza orientacja w przestrzeni. Te spostrzeżenia dowodzą, że metoda Tomatisa skutecznie wspomaga proces rewalidacji uczniów naszej szkoły.
Klasy integracyjne:
Integracja sprzyja wszechstronnemu rozwojowi dzieci i młodzieży zarówno pełno jak i niepełnosprawnych.
Dzieci niepełnosprawne, które uczą się w szkołach z pełnosprawnymi rówieśnikami, w większym stopniu rozwijają swoje społeczne umiejętności, które są potrzebne w codziennym życiu. Nauka w klasie integracyjnej jest nie tylko korzystna dla dzieci niepełnosprawnych, ale także dla ich pełnosprawnych kolegów. Pozwala im lepiej rozumieć, że osoby
z niepełnosprawnością mają prawo do pełnego uczestnictwa i równości w społeczeństwie. Szkolnictwo integracyjne jest najskuteczniejszym środkiem budowania solidarności między dziećmi o specjalnych potrzebach i ich rówieśnikami.
Klasy integracyjne są cząstką twórczej i przyjaznej szkoły, jako miejsce naturalnej nauki tolerancji, wrażliwości, otwartości
i akceptacji. Umożliwiają pełne uczestnictwo dzieci niepełnosprawnych w życiu i rozwoju społecznym dzięki obcowaniu
z rówieśnikami, akceptację odmienności drugiego człowieka, nawiązywanie kontaktów każdego z każdym.
W naszej szkole dzieci niepełnosprawne przebywają wśród zdrowych rówieśników, pomiędzy którymi przyjdzie im żyć
w przyszłości. Zdajemy sobie sprawę, że dzieci najszybciej uczą się przez bezpośrednią obserwację i doświadczenie.
Korzyści wynikające z edukacji integracyjnej są ogromne dla nauczycieli, rodziców, uczniów niezależnie od ich psychofizycznych możliwości. Celem klas integracyjnych jest nie tylko realizacja treści edukacyjnych, ale również wspólne bycie razem, przeżywanie, odkrywanie i poznawanie siebie. To zysk dla każdego ucznia. Włączenie niepełnosprawnych dzieci w środowisko pełnosprawnych rówieśników to przedsięwzięcie, które na pewno się opłaci i zaowocuje w przyszłości.
Z historii szkoły:
Kalendarium:
1904 - Zorganizowanie jednoklasowej szkoły przez ks. Walentego Mazanka. Przewodniczącym Rady Szkolnej Miejscowej zostaje ks. Emil Zauderer proboszcz parafii łańcuckiej. Do szkoły uczęszcza 121 uczniów.
2 V 1906 - Wydzielenie przez Radę Gminy parceli pod budowę nowej szkoły.
1907 - Nauczanie odbywało się w szkole i wynajętej sali w Ochronce Sióstr Służebniczek znajdującej się naprzeciwko szkoły.
30 VI 1909 - Nowa Rada Szkolna Miejscowa z przewodniczącym Janem Kolkiem buduje nową, murowaną szkołę na Przedmieściu. Stary budynek szkolny przeniesiono
w miejsce, gdzie obecnie znajduje się Dom Strażaka.
1910 - Ukończenie budowy nowego budynku szkolnego. Budową kierował Stanisław Cetnarski - przedsiębiorca i budowniczy.
1 IX 1911 - Rozpoczęcie nauki w nowym, murowanym budynku szkolnym systemem szkoły dwuklasowej.
1914 - 1918 - W początkowych latach I wojny światowej naukę zawieszono z powodu działań wojennych. Od 1916 r. zajęcia prowadzone były normalnie przy wysokiej frekwencji (160 - 180 dzieci).
1920 - W szkole uczyły się dzieci w 4 oddziałach w klasach I - VI. Pracowało w niej
4 nauczycieli.
1927 - Decyzją Kuratorium Okręgu Szkolnego Lwowskiego dokonano zmiany stopnia organizacyjnego szkoły.
Powstała 3 - klasowa szkoła powszechna.
1929 - W szkole uczyły się tylko dzieci czterech najmłodszych klas, realizując program pełnej szkoły siedmioklasowej.
Taki stan trwał do wybuchu II wojny światowej, a także po jej zakończeniu aż do roku 1951.
1939 - Rok szkolny rozpoczął się z opóźnieniem (21 IX). Do szkoły uczęszczało 128 dzieci. Nauka trwała do końca roku szkolnego 1941 r.
1941 - 1945 - Ze względu na okupację hitlerowską w budynku szkoły odbywały się zajęcia nie tylko dla dzieci Przedmieścia, ale również dla młodzieży Szkoły Męskiej, Żeńskiej oraz Szkoły Handlowej w Łańcucie. Nauka odbywała się w 4 salach systemie zmianowym, w skróconym wymiarze godzin, według programów przedwojennych.
1949/50 - Utworzenie w tutejszej szkole klasy piątej.
1950/51 - Utworzenie klasy szóstej.
1951/52 - Szkoła na Przedmieściu zostaje pełną 7 - klasową Szkołą Powszechną. Uczęszcza do niej 231 dzieci.
Nauka odbywa się na dwie zmiany, ponieważ były tylko 4 sale lekcyjne.
1962 - 1964 - W czasie rozbudowy szkoły nauka odbywała się w Domu Strażaka oraz Szkole Podstawowej nr 1.
13 XII 1964 - Rozpoczęto naukę w nowym budynku, który posiadał 7 sal lekcyjnych oraz salę gimnastyczną.
11 X 1966 - Utworzenie klasy ósmej.
1976 - 1979 - Nastąpiła ponowna rozbudowa szkoły. Uzyskano 11 nowych sal lekcyjnych, świetlicę i kuchnię.
1990 - 1992 - Dokonano modernizacji i rozbudowy budynku szkolnego: sali gimnastycznej, szatni, sal lekcyjnych, biblioteki.
1998 - Otwarcie Izby Pamięci 10 Pułku Strzelców Konnych.
2001/02 - W wyniku reformy oświatowej przekształcono szkołę ośmioklasową
w sześcioklasową szkołę podstawową.
29 IV 2001 - Uroczystość nadania szkole im. 10 Pułku Strzelców Konnych, poświęcenie sztandaru i odsłonięcie tablicy pamiątkowej.
2003 - Uzyskanie certyfikatu "Szkoła z klasą".
5 VI 2004 - Uroczystość 100 - lecia istnienia szkoły.
2005 – 2015 – uroczyste obchody Święta Patrona Szkoły i udział w uroczystościach miejskich Święta Pułkowego.
Biblioteka szkolna:
Biblioteka szkolna zajmuje 3 małe pomieszczenia: wypożyczalnię, czytelnię
i magazyn książek. Korzystają z niej uczniowie, nauczyciele, pracownicy szkoły a także rodzice naszych uczniów. Księgozbiór liczy ponad 12 tysięcy woluminów, udostępniane są też zbiory audiowizualne, programy komputerowe i czasopisma.
W miarę skromnych możliwości finansowych jest on systematycznie uzupełniany. Czytelnię wyposażono w 8 stanowisk komputerowych z dostępem do Internetu, w tym w Internetowe Centrum Informacji Multimedialnej wraz z wielofunkcyjnym urządzeniem sieciowym (skaner, kopiarka, drukarka).
Nasza biblioteka była pierwszą w mieście skomputeryzowaną książnicą – już w roku 1997
z własnych środków finansowych (marża ze Sklepiku Szkolnego) zakupiono komputer,a dyrekcja szkoły z Radą Rodziców ufundowały program obsługi czytelników MOL. Po wprowadzeniu wszystkich danych od lutego 1999 roku wypożyczanie odbywało się przy pomocy programu komputerowego MOL, a obecnie MOL Optivum. W celu rozwijania u uczniów zainteresowań czytelniczych, pobudzania do logicznego myślenia a także inspirowania do działalności pozalekcyjnej biblioteka szkolna organizuje szereg konkursów, gier i zabaw. Aktywnie uczestniczy w obchodach Światowego Dnia Pluszowego Misia, Międzynarodowego Dnia Bibliotek Szkolnych i Międzynarodowego Dnia Książki dla Dzieci. Współpracuje z wydawnictwami organizując kiermasze książek. Utrzymuje stały kontakt z Miejską Biblioteką Publiczną w Łańcucie i jej Filią nr 1 oraz z Biblioteką Pedagogiczną. Aby uwrażliwić uczniów na potrzeby drugiego człowieka co roku włącza się w akcję charytatywną „Pluszowy Miś do serca Twego puka dziś”, polegającą na zbiórce darów dla dzieci z Domu Dziecka w Łopuszce.
Biblioteka prowadzi działania z zakresu edukacji czytelniczej i medialnej. Podczas lekcji bibliotecznych oraz rozmów indywidualnych czytelnicy zdobywają podstawowe wiadomości użytkowania informacji, korzystania ze źródeł bibliotecznych
i narzędzi informacyjnych. Wszystko to sprzyja konstruowaniu się wzorca kultury czytelniczej ucznia, zaopatrując go
w określony zespół kompetencji czytelniczych. Nasza biblioteka jest pracownią interdyscyplinarną oraz miejscem, gdzie nie tylko udostępnia się zbiory biblioteczne, ale gdzie można oddziaływać na użytkowników kształtując ich świadomość.
Informacje o patronie i uroczystości nadania imienia szkole:
Historia Pułku rozpoczyna się w 1918 roku od I – szego szwardonu w Lamardia
de Chaiwassowe we Włoszech w ramach tworzącego się Zgrupowania Kawalerii. Wtedy to Pułk rozpoczyna swój marsz do Polski w ramach Korpusu Polskiego gen. Hallera.
29 kwietnia 1919 r. przekracza granicę polsko – niemiecką pod Zbąszyniem. Później na pamiątkę tego wydarzenia, co roku w tym terminie obchodzono Święto Pułku. Najpierw był to pierwszy szwadron, który walczył w wojnie 1919 - 1920 r. pod Jampolem i Hajnówką oraz pod Głębokiem, Lidą, Siedlcami i Warszawą. Jesienią 1921 r. zaczął się formować
w Łańcucie 10. Pułk Strzelców Konnych. Skład osobowy Pułku zasilił szwadron z 5 PSK
w Tarnowie oraz Dywizjonu Mahometańskiego. Przybywający żołnierze nosili początkowo mundury swych dawnych jednostek, dlatego słynne było w tym czasie zawołanie (żurawiejka)
,,w jednym kapciu drugim bucie chodzi strzelec po Łańcucie”. W 1923 r. Pułk otrzymał sztandar z rąk obywateli Łańcuta
i okolic. Po pewnym czasie 10 PSK uzyskał jednolite umundurowanie i stworzył zwarty oddział o dużej sprawności. Pod dowództwem płk. Piotra Skuratowicza w latach 1929 -1932 osiągnął najwyższy stopień wyszkolenia wśród całej polskiej kawalerii. Dlatego właśnie w Łańcucie wypracowano dla niej nowe regulaminy. Pojawiła się nowa żurawiejka,,Jajecznica ze szczypiorem jest dla innych pułków wzorem”.
Te kulinarne określenia dotyczyły barw proporczyka pułkowego: żółto – szmaragdowego.
10 PSK należał do pierwszych w Polsce zmotoryzowanych oddziałów. W 1937 r. z koni przesiadł się na samochody
i motocykle zachowując jednak starą nazwę. Zmieniono wówczas szable i lance na nowoczesną broń palną.
Wraz z 24 Pułkiem Ułanów z Kraśnika 10 PSK utworzył trzon 10 Brygady Kawalerii Zmotoryzowanej. Na dotychczasowy mundur nałożono czarne skórzane kurtki, a na głowę hełmy typu niemieckiego. Tak umundurowany i uzbrojony Pułk ruszył na wojnę w 1939 r. 10 Brygadę dowodzoną przez płk. Stanisława Maczka od koloru kurtek Niemcy nazwali,,Schwarze Brigade”. Od wybuchu wojny, w dniach od 1 – 15 września Pułk przeszedł trasą od Myślenic przez Wojnicz, Tarnów, Łańcut (broniony 9 września) aż do Lwowa. Tam po dwudniowych walkach o Zboiska i sąsiednie wzgórza otrzymał 17 września rozkaz przekroczenia granicy węgierskiej.
Cały czas pod tym sztandarem odrodził się we Francji i tam znów walczył w 1940 r. Potem trafił do Anglii. W 1942 r. zapadła decyzja o utworzeniu 1 Polskiej Dywizji Pancernej formowanej przez gen. Stanisława Maczka, 10 PSK znalazł się w jej składzie. Doświadczenia z dwóch frontów, umiejętność reorganizowania się, pozwoliły na zdobycie najwyższych umiejętności w posługiwaniu się nową pancerną bronią. 10 PSK został pułkiem rozpoznawczym 1 Dywizji. Po raz trzeci na front ruszył 7 Pułk sierpnia 1944 r.. W ciężkiej bitwie pod Chamois we Francji, w dniu 20 VIII 1944 r. zginął jego ówczesny dowódca
mjr Jan Maciejowski. Dalej do boju prowadził Pułk major Jerzy Wasilewski, który dowodził Pułkiem aż do jego rozwiązania
w 1947 r. Szlak bojowy 10 PSK zakończył się w Niemczech w nadmorskiej miejscowości Wilhelmshaven, gdzie 8 maja 1945 r. przyjął kapitulację znajdujących się tu oddziałów niemieckich. Po wojnie Pułk ponad rok brał udział w okupacji Niemiec.
Po powrocie do wielkiej Brytanii 23 III 1947 r. został rozwiązany. Obok barw pułkowych, proporczyka koloru zielono - żółtego
z białą żyłką pośrodku umieszczonego na lancy i takich samych naszywek na kołnierzu munduru, noszono też specjalną odznakę pułkową. W wersji oficerskiej ramiona krzyża pomiędzy orłami zdobiła emalia. Odznaki żołnierskie wykonano całe w mosiądzu lub białym metalu. Sztandar z haftowanymi herbami miast Łańcuta i Leżajska towarzyszył Pułkowi od momentu wręczenia w 1923 r. do rozwiązania w Anglii w 1947 r. Nigdy nie został utracony. Obecnie znajduje się w Muzeum im. Gen. Sikorskiego w Londynie. W Łańcucie w Muzeum Zamku znajduje się jego wierna kopia.
W 1993 r. Koło byłych żołnierzy 10 Pułku Strzelców Konnych w Londynie podczas Święta Pułkowego przekazało swoje bojowe tradycje jednostce z Żagania. Nowy sztandar ufundowany przez miasto Łańcut i Leżajsk wręczony w 1998 r. wyglądem nawiązuje do tego, który towarzyszył pułkowi na wszystkich frontach.
10 listopada 1998 r. odbyło się w naszej szkole uroczyste otwarcie Izby Pamięci 10 Pułku Strzelców Konnych.
W dniu 29 kwietnia 2001 r. odbyła się uroczystość nadania imienia szkole, poświęcenie sztandaru i odsłonięcie tablicy pamiątkowej. Każdego roku w rocznicę nadania szkole imienia 10 Pułku Strzelców Konnych obchodzimy Święto Patrona.