Jubileusz 60-lecia Miejskiej Biblioteki Publicznej w Łańcucie
Z tradycji
bibliotekarstwa publicznego
w Łańcucie
Jubileusz 60-lecia Miejskiej Biblioteki Publicznej w Łańcucie skłania do spojrzenia w przeszłość i przypomnienia społeczności lokalnej kulturotwórczej roli bibliotek publicznych w Łańcucie i powiecie łańcuckim.
Pierwszą bibliotekę w Łańcucie założyło Towarzystwo Oświaty “ Mrówka” w 1868 r., którego prezesem był dr Kazimierz Kralczyński. W początkowym okresie liczyła 600 tomów. Wokół biblioteki skupiało się życie kulturalne miasta, wypożyczano książki, organizowano bezpłatne odczyty, amatorskie przedstawienia. Działacze Stowarzyszenia zakładali również biblioteki i czytelnie we wsiach powiatu łańcuckiego, m.in. w Żołyni, Dębinie, Przeworsku i Sieteszy. Biblioteka “Mrówka” prowadziła swoją działalność do 1914 r.
Ożywioną działalność w zakresie organizacji życia kulturalnego i bibliotek prowadziły również: Towarzystwo Oświaty Ludowej (1884 r.), Towarzystwo Szkoły Ludowej (od 1891 r.), Towarzystwo Kółek Rolniczych (od 1882 r.). W 1907 r. w powiecie było 19 bibliotek szkolnych dla dzieci, 13 bibliotek dla nauczycieli w szkołach ludowych, ok. 27 bibliotek Towarzystwa Kółek Rolniczych, ok. 19 czytelni TOL i ok. 9 czytelni TSL.
Bardzo ważną rolę w upowszechnianiu czytelnictwa wśród dzieci spełniła Zofia Szediwy (1854-1938), która przez kilka lat wypożyczała dzieciom i młodzieży książki z własnej biblioteki domowej. W 1897 r. 232 tomy przekazała szkole ludowej w Łańcucie, które udostępniane były do wybuchu I wojny światowej.
I wojna światowa przerwała aktywną działalność kulturalną bibliotek. Księgozbiory uległy rozproszeniu, zniszczeniu. Część książek znalazła się u czytelników, którzy je przechowali i po odzyskaniu niepodległości stały się zalążkiem organizowanych bibliotek.
W okresie międzywojennym w Łańcucie działało ok. 20 bibliotek społecznych. Księgozbiory ich były niewielkie, liczyły od 100-1000 tomów, m.in. były to Biblioteka Towarzystwa Szkoły Ludowej, która prowadziła 3 biblioteki w Albigowej, Rogóżnie i Żołyni oraz 12 punktów bibliotecznych w powiecie łańcuckim, Biblioteka Robotnicza TUR, Biblioteka 10 Pułku Strzelców Konnych, Biblioteka Policji Państwowej, Biblioteka Żydowska, Biblioteka Ogniska Nauczycieli Szkół Powszechnych w Łańcucie . Od 1927 r. funkcjonowała Księgarnia Teresy i Aleksandra Chmielów, która prowadziła również odpłatne wypożyczanie książek. W latach 1934-1939 prowadzenie księgarni przejęli Genowefa i Jan Kęskiewiczowie.
W czasie II wojny światowej majątek wielu organizacji i stowarzyszeń uległ zniszczeniu. W Łańcucie Niemcy zniszczyli biblioteki społeczne, m.in. zasobną w zbiory Bibliotekę 10 Pułku Strzelców Konnych, Związku Młodzieży Żydowskiej “Wiedza”, Związku Strzeleckiego, Kasyna Oficerskiego oraz biblioteki szkolne czterech szkół powszechnych. Część książek uratowano przekazując je mieszkańcom, którzy chętnie je udostępniali innym.
Zimą 1939/1940 roku w Łańcucie powstała konspiracyjna biblioteka przy Kuchni Ludowej Liceum Nr 2, skąd w maju 1940 r. została przeniesiona na ulicę Grunwaldzką i oddana pod opiekę Kasy Stefczyka. Działała do końca 1945 r. W konspiracji obsługiwała 371 czytelników, po wyzwoleniu -132. W okresie okupacji działała nadal księgarnia i wypożyczalnia Kęskiewiczów.
Od pierwszych dni wolności zaczęto myśleć o organizowaniu bibliotek dostępnych dla szerokich rzesz społeczeństwa. Powiatowa Rada Narodowa w Łańcucie była pierwszą w województwie rzeszowskim, która już w lipcu 1945 r. podjęła uchwałę o przejęciu księgozbioru Biblioteki przy Kasie Stefczyka, zaś uchwała w sprawie założenia biblioteki podjęta została w dniu 10 stycznia 1946 r. Otwarcie Powiatowej Biblioteki Publicznej nastąpiło 20 stycznia 1946 r. w sali Szkoły Powszechnej Męskiej w Łańcucie przy ulicy Piłsudskiego 7 (obecnie Gimnazjum Nr 1). Liczyła 2077 tomów, w tym 1007 z biblioteki konspiracyjnej przy Kasie Stefczyka, 1070 wol. depozytu TSL. W 1946 r. z wypożyczeń książek skorzystało 1280 czytelników z miasta i okolicznych wsi, którym wypożyczano 27 380 książek
17 kwietnia 1946 r. Prezydium Krajowej Rady Narodowej uchwaliło “Dekret o bibliotekach i opiece nad zbiorami bibliotecznymi”. Ten akt prawny stanowił podstawę działań w zakresie powojennej odbudowy i rozwoju bibliotek. Przystąpiono do organizacji bibliotek w powiecie łańcuckim. Główny ciężar upowszechniania książki wśród społeczeństwa powiatu spoczywał na Powiatowej Bibliotece Publicznej w Łańcucie, która organizowała punkty biblioteczne i biblioteki gminne w okolicznych wsiach. Pod koniec 1949 r. w powiecie było 70 punktów bibliotecznych, z czego 42 zorganizowanych przez Bibliotekę Powiatową , 28 przez biblioteki gminne. Budowa powiatowej sieci publicznych bibliotek powszechnych została zakończona.
Należy zaznaczyć, iż powstałe biblioteki pracowały w trudnych warunkach lokalowych: w świetlicach, szkołach, domach prywatnych, domach ludowych. Brak było również odpowiednio przygotowanej kadry bibliotekarskiej. Pracę w bibliotekach powierzano nauczycielom, pracownikom gmin, światlejszym rolnikom, uczniom szkół średnich. Pilnym zadaniem stało się więc dokształcanie zawodowe pracowników na różnego rodzaju seminariach, kursach, konferencjach.
W 1949 r. poprawiły się warunki lokalowe Łańcuckiej Książnicy bowiem księgozbiór przeniesiono ze szkoły do budynku przy ulicy Mickiewicza 2 (obecnie Starostwo Powiatowe) do dwu izb o powierzchni 103 m .
Reorganizacja administracji państwowej w 1954 r. spowodowała, iż przystąpiono do reorganizacji bibliotek gminnych i tworzenia bibliotek gromadzkich oraz bibliotek w dużych wsiach nie będących siedzibą prezydiów gromadzkich rad narodowych.
Systematycznie powiększał się zakres działalności bibliotek. Organizowano odczyty, wystawy książek, konkursy, wieczory literackie, księgonoszostwo, wieczory głośnego czytania, pogadanki, prelekcje, spotkania autorskie, wieczory dyskusyjne, wycieczki do bibliotek, lekcje biblioteczne.
Przystąpiono do zakładania czytelni. W Łańcucie czytelnię zorganizowano w latach 60-tych, kiedy to przeniesiono księgozbiór Biblioteki do 5 pokoi na parterze budynku przy ul. Mickiewicza 2.
24 lutego 1966 r. przy Powiatowej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Łańcucie założono Koło Przyjaciół PiMBP, którego zadaniem było m.in. poprawa warunków pracy biblioteki, a szczególnie budowa Biblioteki.
W celu zaspokojenia potrzeb czytelniczych i dotarcia z książką do jak najliczniejszej grupy mieszkańców Łańcuta podjęto starania o rozbudowę miejskiej sieci bibliotek publicznych. 26 października 1968 r. otwarto w Zameczku Romantycznym Oddział dla Dzieci, który w 1990 r. przeniesiono do budynku przy ul. Mickiewicza 2, zaś w Zameczku zorganizowano Filię dla Dorosłych, którą w 1981 r. przeniesiono do nowopowstałego osiedla Gen. Maczka.
W 1970 r. oprócz Łańcuckiej Książnicy ożywioną działalność w terenie prowadziło 16 bibliotek gromadzkich, 11 filii i 29 p. bibliotecznych.
W sierpniu 1973 r. z inicjatywy Koła Przyjaciół Biblioteki rozpoczęto budowę nowego gmachu bibliotecznego, zaś w październiku nastąpiło uroczyste wmurowanie kamienia węgielnego.
Kolejna reorganizacja administracyjna kraju w 1975 r. spowodowała przekształcenie PiMBP w Miejską Bibliotekę Publiczną ,a nadzór nad bibliotekami przejęła Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Rzeszowie. Po wytężonej pracy na rzecz b-k w powiecie łańcuckim MBP skupiła się na dalszej rozbudowie sieci bibliotecznej w Łańcucie. Zawarto porozumienie z Radą Zakładową Łańcuckiej Fabryki Śrub i 13 marca 1976 r. otwarto w Hotelu Robotniczym filię biblioteczną. Do filii przekazano 2 274 wol. z biblioteki zakładowej najpierw w depozyt, następnie nieodpłatnie na własność MBP. Początkowo MBP ponosiła część kosztów za prowadzenie filii:tj. wynagrodzenie pracownika i zakup książek, zaś w latach 90-tych po uzyskaniu większej powierzchni (z 27 m² do 50 m²) Dyrekcja ŁFŚ postanowiła pobierać opłatę za wynajem lokalu.
3 maja 1977 r. nastąpiło uroczyste przekazanie społeczeństwu nowego obiektu Biblioteki przy ul. Moniuszki 2. Stworzone zostały warunki do wszechstronnego rozwoju usług bibliotecznych, działalności oświatowej i informacyjnej. Wolny dostęp do półek zapewnił czytelnikom osobisty kontakt z literaturą wg własnych zainteresowań i potrzeb.
Popularyzacja książki i czytelnictwa, dorobku twórczego miejscowych twórców, dzieci i młodzieży stała się bardzo ważnym zadaniem pracowników Biblioteki.
Spotkania autorskie, liczne wystawy, prelekcje, konkursy, konferencje przyniosły i przynoszą nadal wymierne korzyści w zakresie promocji książki i Biblioteki. Biblioteka jest licznie odwiedzana przez młodzież szkolną, studentów oraz mieszkańców Łańcuta i okolicznych gmin.
W całej swojej 60-letniej działalności na uwagę zasługuje gromadzenie dokumentów, różnego rodzaju materiałów dotyczących historii miasta i regionu łańcuckiego. Od 1976 r. z ogromną starannością przystąpiono do opracowywania bibliografii “ Łańcut i Ziemia Łańcucka”, która znajduje się w Czytelni Głównej w formie maszynopisu.
Aby zapewnić sprawną obsługę czytelników, szybką i wszechstronną informację o zbiorach w 1996 r. przystąpiono do komputeryzacji procesów bibliotecznych.
W chwili obecnej miejska sieć bibliotek publicznych jest w pełni skomputeryzowana, a dostęp do Internetu we wszystkich placówkach bibliotecznych zapewnia użytkownikom szybkie dotarcie do światowych zasobów informacyjnych.
Łańcucka Książnica stara się identyfikować z obsługiwanym środowiskiem, jest “otwarta” na nowe wyzwania, które stara się podejmować i realizować w codziennej pracy z czytelnikiem indywidualnym i zbiorowym. Bogate zbiory biblioteczne (ponad 125 tys. książek, prawie 3 tys. roczników czasopism, 3726 jednostek zbiorów specjalnych; w tym 378 rękopisów, 3041 jedn. materiałów audiowizualnych i 193 dokumentów elektronicznych) systematycznie uzupełniane stanowią skarbnicę wiedzy dla wszystkich grup użytkowników.
W 2006 r. na mocy porozumienia Starostwa Powiatowego z Burmistrzem Miasta Łańcuta Miejska Biblioteka Publiczna przyjmuje do realizacji część zadań na rzecz bibliotek publicznych w powiecie. Zadanie niezmiernie trudne, gdyż większość bibliotek utraciło osobowość prawną i zamiast się rozwijać i być zapleczem edukacji kulturalnej miejscowej społeczności pozostają w cieniu działalności ośrodków kultury bez możliwości pozyskiwania odpowiednich środków na rozwój księgozbioru i nowe technologie.
Wyrażam przekonanie, iż Łańcucka Książnica nadal będzie się wspaniale rozwijać bowiem władze miasta tak w przeszłości jak też obecnie starają się zapewnić niezbędne środki na jej utrzymanie i działalność.
Z okazji jubileuszu 60-lecia MBP zorganizowana będzie wystawa pt. “ Biblioteka wczoraj i dziś” czynna od 5 kwietnia do 10 maja, na której wyeksponowane zostaną materiały związane z działalnością MBP w latach 1946-2006.
Aniela Szal
Dyrektor
Miejskiej Biblioteki Publicznej
w Łańcucie
skłania do spojrzenia w przeszłość i przypomnienia społeczności lokalnej kulturotwórczej roli bibliotek publicznych w Łańcucie i powiecie łańcuckim.
Pierwszą bibliotekę w Łańcucie założyło Towarzystwo Oświaty “ Mrówka” w 1868 r., którego prezesem był dr Kazimierz Kralczyński. W początkowym okresie liczyła 600 tomów. Wokół biblioteki skupiało się życie kulturalne miasta, wypożyczano książki, organizowano bezpłatne odczyty, amatorskie przedstawienia. Działacze Stowarzyszenia zakładali również biblioteki i czytelnie we wsiach powiatu łańcuckiego, m.in. w Żołyni, Dębinie, Przeworsku i Sieteszy. Biblioteka “Mrówka” prowadziła swoją działalność do 1914 r.
Ożywioną działalność w zakresie organizacji życia kulturalnego i bibliotek prowadziły również: Towarzystwo Oświaty Ludowej (1884 r.), Towarzystwo Szkoły Ludowej (od 1891 r.), Towarzystwo Kółek Rolniczych (od 1882 r.). W 1907 r. w powiecie było 19 bibliotek szkolnych dla dzieci, 13 bibliotek dla nauczycieli w szkołach ludowych, ok. 27 bibliotek Towarzystwa Kółek Rolniczych, ok. 19 czytelni TOL i ok. 9 czytelni TSL.
Bardzo ważną rolę w upowszechnianiu czytelnictwa wśród dzieci spełniła Zofia Szediwy (1854-1938), która przez kilka lat wypożyczała dzieciom i młodzieży książki z własnej biblioteki domowej. W 1897 r. 232 tomy przekazała szkole ludowej w Łańcucie, które udostępniane były do wybuchu I wojny światowej.
I wojna światowa przerwała aktywną działalność kulturalną bibliotek. Księgozbiory uległy rozproszeniu, zniszczeniu. Część książek znalazła się u czytelników, którzy je przechowali i po odzyskaniu niepodległości stały się zalążkiem organizowanych bibliotek.
W okresie międzywojennym w Łańcucie działało ok. 20 bibliotek społecznych. Księgozbiory ich były niewielkie, liczyły od 100-1000 tomów, m.in. były to Biblioteka Towarzystwa Szkoły Ludowej, która prowadziła 3 biblioteki w Albigowej, Rogóżnie i Żołyni oraz 12 punktów bibliotecznych w powiecie łańcuckim, Biblioteka Robotnicza TUR, Biblioteka 10 Pułku Strzelców Konnych, Biblioteka Policji Państwowej, Biblioteka Żydowska, Biblioteka Ogniska Nauczycieli Szkół Powszechnych w Łańcucie . Od 1927 r. funkcjonowała Księgarnia Teresy i Aleksandra Chmielów, która prowadziła również odpłatne wypożyczanie książek. W latach 1934-1939 prowadzenie księgarni przejęli Genowefa i Jan Kęskiewiczowie.
W czasie II wojny światowej majątek wielu organizacji i stowarzyszeń uległ zniszczeniu. W Łańcucie Niemcy zniszczyli biblioteki społeczne, m.in. zasobną w zbiory Bibliotekę 10 Pułku Strzelców Konnych, Związku Młodzieży Żydowskiej “Wiedza”, Związku Strzeleckiego, Kasyna Oficerskiego oraz biblioteki szkolne czterech szkół powszechnych. Część książek uratowano przekazując je mieszkańcom, którzy chętnie je udostępniali innym.
Zimą 1939/1940 roku w Łańcucie powstała konspiracyjna biblioteka przy Kuchni Ludowej Liceum Nr 2, skąd w maju 1940 r. została przeniesiona na ulicę Grunwaldzką i oddana pod opiekę Kasy Stefczyka. Działała do końca 1945 r. W konspiracji obsługiwała 371 czytelników, po wyzwoleniu -132. W okresie okupacji działała nadal księgarnia i wypożyczalnia Kęskiewiczów.
Od pierwszych dni wolności zaczęto myśleć o organizowaniu bibliotek dostępnych dla szerokich rzesz społeczeństwa. Powiatowa Rada Narodowa w Łańcucie była pierwszą w województwie rzeszowskim, która już w lipcu 1945 r. podjęła uchwałę o przejęciu księgozbioru Biblioteki przy Kasie Stefczyka, zaś uchwała w sprawie założenia biblioteki podjęta została w dniu 10 stycznia 1946 r. Otwarcie Powiatowej Biblioteki Publicznej nastąpiło 20 stycznia 1946 r. w sali Szkoły Powszechnej Męskiej w Łańcucie przy ulicy Piłsudskiego 7 (obecnie Gimnazjum Nr 1). Liczyła 2077 tomów, w tym 1007 z biblioteki konspiracyjnej przy Kasie Stefczyka, 1070 wol. depozytu TSL. W 1946 r. z wypożyczeń książek skorzystało 1280 czytelników z miasta i okolicznych wsi, którym wypożyczano 27 380 książek
17 kwietnia 1946 r. Prezydium Krajowej Rady Narodowej uchwaliło “Dekret o bibliotekach i opiece nad zbiorami bibliotecznymi”. Ten akt prawny stanowił podstawę działań w zakresie powojennej odbudowy i rozwoju bibliotek. Przystąpiono do organizacji bibliotek w powiecie łańcuckim. Główny ciężar upowszechniania książki wśród społeczeństwa powiatu spoczywał na Powiatowej Bibliotece Publicznej w Łańcucie, która organizowała punkty biblioteczne i biblioteki gminne w okolicznych wsiach. Pod koniec 1949 r. w powiecie było 70 punktów bibliotecznych, z czego 42 zorganizowanych przez Bibliotekę Powiatową , 28 przez biblioteki gminne. Budowa powiatowej sieci publicznych bibliotek powszechnych została zakończona.
Należy zaznaczyć, iż powstałe biblioteki pracowały w trudnych warunkach lokalowych: w świetlicach, szkołach, domach prywatnych, domach ludowych. Brak było również odpowiednio przygotowanej kadry bibliotekarskiej. Pracę w bibliotekach powierzano nauczycielom, pracownikom gmin, światlejszym rolnikom, uczniom szkół średnich. Pilnym zadaniem stało się więc dokształcanie zawodowe pracowników na różnego rodzaju seminariach, kursach, konferencjach.
W 1949 r. poprawiły się warunki lokalowe Łańcuckiej Książnicy bowiem księgozbiór przeniesiono ze szkoły do budynku przy ulicy Mickiewicza 2 (obecnie Starostwo Powiatowe) do dwu izb o powierzchni 103 m .
Reorganizacja administracji państwowej w 1954 r. spowodowała, iż przystąpiono do reorganizacji bibliotek gminnych i tworzenia bibliotek gromadzkich oraz bibliotek w dużych wsiach nie będących siedzibą prezydiów gromadzkich rad narodowych.
Systematycznie powiększał się zakres działalności bibliotek. Organizowano odczyty, wystawy książek, konkursy, wieczory literackie, księgonoszostwo, wieczory głośnego czytania, pogadanki, prelekcje, spotkania autorskie, wieczory dyskusyjne, wycieczki do bibliotek, lekcje biblioteczne.
Przystąpiono do zakładania czytelni. W Łańcucie czytelnię zorganizowano w latach 60-tych, kiedy to przeniesiono księgozbiór Biblioteki do 5 pokoi na parterze budynku przy ul. Mickiewicza 2.
24 lutego 1966 r. przy Powiatowej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Łańcucie założono Koło Przyjaciół PiMBP, którego zadaniem było m.in. poprawa warunków pracy biblioteki, a szczególnie budowa Biblioteki.
W celu zaspokojenia potrzeb czytelniczych i dotarcia z książką do jak najliczniejszej grupy mieszkańców Łańcuta podjęto starania o rozbudowę miejskiej sieci bibliotek publicznych. 26 października 1968 r. otwarto w Zameczku Romantycznym Oddział dla Dzieci, który w 1990 r. przeniesiono do budynku przy ul. Mickiewicza 2, zaś w Zameczku zorganizowano Filię dla Dorosłych, którą w 1981 r. przeniesiono do nowopowstałego osiedla Gen. Maczka.
W 1970 r. oprócz Łańcuckiej Książnicy ożywioną działalność w terenie prowadziło 16 bibliotek gromadzkich, 11 filii i 29 p. bibliotecznych.
W sierpniu 1973 r. z inicjatywy Koła Przyjaciół Biblioteki rozpoczęto budowę nowego gmachu bibliotecznego, zaś w październiku nastąpiło uroczyste wmurowanie kamienia węgielnego.
Kolejna reorganizacja administracyjna kraju w 1975 r. spowodowała przekształcenie PiMBP w Miejską Bibliotekę Publiczną ,a nadzór nad bibliotekami przejęła Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Rzeszowie. Po wytężonej pracy na rzecz b-k w powiecie łańcuckim MBP skupiła się na dalszej rozbudowie sieci bibliotecznej w Łańcucie. Zawarto porozumienie z Radą Zakładową Łańcuckiej Fabryki Śrub i 13 marca 1976 r. otwarto w Hotelu Robotniczym filię biblioteczną. Do filii przekazano 2 274 wol. z biblioteki zakładowej najpierw w depozyt, następnie nieodpłatnie na własność MBP. Początkowo MBP ponosiła część kosztów za prowadzenie filii:tj. wynagrodzenie pracownika i zakup książek, zaś w latach 90-tych po uzyskaniu większej powierzchni (z 27 m² do 50 m²) Dyrekcja ŁFŚ postanowiła pobierać opłatę za wynajem lokalu.
3 maja 1977 r. nastąpiło uroczyste przekazanie społeczeństwu nowego obiektu Biblioteki przy ul. Moniuszki 2. Stworzone zostały warunki do wszechstronnego rozwoju usług bibliotecznych, działalności oświatowej i informacyjnej. Wolny dostęp do półek zapewnił czytelnikom osobisty kontakt z literaturą wg własnych zainteresowań i potrzeb.
Popularyzacja książki i czytelnictwa, dorobku twórczego miejscowych twórców, dzieci i młodzieży stała się bardzo ważnym zadaniem pracowników Biblioteki.
Spotkania autorskie, liczne wystawy, prelekcje, konkursy, konferencje przyniosły i przynoszą nadal wymierne korzyści w zakresie promocji książki i Biblioteki. Biblioteka jest licznie odwiedzana przez młodzież szkolną, studentów oraz mieszkańców Łańcuta i okolicznych gmin.
W całej swojej 60-letniej działalności na uwagę zasługuje gromadzenie dokumentów, różnego rodzaju materiałów dotyczących historii miasta i regionu łańcuckiego. Od 1976 r. z ogromną starannością przystąpiono do opracowywania bibliografii “ Łańcut i Ziemia Łańcucka”, która znajduje się w Czytelni Głównej w formie maszynopisu.
Aby zapewnić sprawną obsługę czytelników, szybką i wszechstronną informację o zbiorach w 1996 r. przystąpiono do komputeryzacji procesów bibliotecznych.
W chwili obecnej miejska sieć bibliotek publicznych jest w pełni skomputeryzowana, a dostęp do Internetu we wszystkich placówkach bibliotecznych zapewnia użytkownikom szybkie dotarcie do światowych zasobów informacyjnych.
Łańcucka Książnica stara się identyfikować z obsługiwanym środowiskiem, jest “otwarta” na nowe wyzwania, które stara się podejmować i realizować w codziennej pracy z czytelnikiem indywidualnym i zbiorowym. Bogate zbiory biblioteczne (ponad 125 tys. książek, prawie 3 tys. roczników czasopism, 3726 jednostek zbiorów specjalnych; w tym 378 rękopisów, 3041 jedn. materiałów audiowizualnych i 193 dokumentów elektronicznych) systematycznie uzupełniane stanowią skarbnicę wiedzy dla wszystkich grup użytkowników.
W 2006 r. na mocy porozumienia Starostwa Powiatowego z Burmistrzem Miasta Łańcuta Miejska Biblioteka Publiczna przyjmuje do realizacji część zadań na rzecz bibliotek publicznych w powiecie. Zadanie niezmiernie trudne, gdyż większość bibliotek utraciło osobowość prawną i zamiast się rozwijać i być zapleczem edukacji kulturalnej miejscowej społeczności pozostają w cieniu działalności ośrodków kultury bez możliwości pozyskiwania odpowiednich środków na rozwój księgozbioru i nowe technologie.
Wyrażam przekonanie, iż Łańcucka Książnica nadal będzie się wspaniale rozwijać bowiem władze miasta tak w przeszłości jak też obecnie starają się zapewnić niezbędne środki na jej utrzymanie i działalność.
Z okazji jubileuszu 60-lecia MBP zorganizowana będzie wystawa pt. “ Biblioteka wczoraj i dziś” czynna od 5 kwietnia do 10 maja, na której wyeksponowane zostaną materiały związane z działalnością MBP w latach 1946-2006.
Aniela Szal
Dyrektor
Miejskiej Biblioteki Publicznej
w Łańcucie
Data wprowadzenia: 2006-03-14 1025
Data upublicznienia:
Art. czytany: 3897 razy
|
|
